De zolderkamer van Klaas-Jan (1)

Beeld: Willem de Kam
Eerder verschenen in SANTOS #01, november 2015.

Ik heb, denk ik, een paar honderd voetbalshirts. Heb altijd alles bewaard. Ik heb ook trainingspakken, clubkostuums, programmaboekjes, tijdschriften, kranten, vaantjes, vlaggen, petjes, toernooimedailles, zelfs een stuk van een cornervlaggenstok die ik laatst na een doelpunt kapot trapte. Ik kan niet zo goed weggooien. Mijn vader heeft er ook last van. Het zijn toch herinneringen. Al ontbreekt het me nu nog aan tijd en rust om er langzaam doorheen te gaan. Ik wil almaar verder, door naar de volgende mijlpaal. Positief of negatief. Bijzondere ervaringen verzamelen. Daar leef je toch voor. Gelukkig heb ik de ruimte om het te bewaren. Niet bij me thuis, maar ergens in de buurt. Ik noem het een museum. In werkelijkheid is het een vrij rommelig zoldertje.

Met dit shirt is het begonnen. Veel te groot. Nog steeds, haha. Ik denk eerlijk gezegd dat dit een shirt van het eerste was dat ze aan het eind van het seizoen verloot hebben onder de jeugd. Ik heb er wel geregeld in gelopen toen ik negen, tien was. Het heeft geen vorm, geen snit; het is een tent, ik moet erin zijn verzopen, maar dat maakte je geen donder uit als kleine jongen. Dit was hét shirt van je club, van H & K, uit mijn dorp Hummelo. Met Bergsma Auto’s op de borst. Dat bedrijf bestaat nog steeds. Ik vind deze vale kleur groen nog steeds wat hebben. Het motief met van die glimmende banen zag je toen best veel.

Tegenwoordig zijn voetbalshirts helemaal uitgebalanceerd om je vochthuishouding te reguleren en weet ik het allemaal. Dit shirt biedt niets aan comfort. Je dacht alleen maar: shirt aan en gaan met die banaan. Je was blij dat je wat aan had. Het rugnummer was dan weer wel belangrijk. Hier achterop staat, je raadt het al, 9.