SANTOS #05: Sing when you're winning

Spreekkoren, clubliederen, Braziliaanse samba, punk, Engelse ska, popmuziek. Bob Marley, André Hazes, The Stone Roses, DJ Paul Elstak, Elton John, Snoop Dogg, Die Toten Hosen. De culturele dwarsverbanden tussen voetbal en muziek zijn zo legio, dat we bij het maken van deze SANTOS soms licht wanhopig werden. Qua thema was dit ons ultieme droomnummer, dit is het blad dat we altijd al wilden maken: niets raakt ons meer in het hart dan juist muziek en voetbal.

Allebei bijzaak en hoofdzaak tegelijk. Allebei de olie in de motor van ons sociale leven. Geen groter luxeprobleem dan moeten kiezen tussen een popconcert of een voetbalwedstrijd. Het aanbod van ideeën voor dit nummer was daardoor zo groot, dat we er bijkans gek van werden. Ogenschijnlijk zijn voetbal en muziek twee verschillende werelden, maar dat is een misverstand: ze raken elkaar juist voortdurend, ze overlappen, ze schuren, ze omarmen elkaar en ze botsen soms.

Michael Jackson was ooit erevoorzitter van Exeter City. Diego Maradona had eens een onvergetelijke avond met Queen. Royston Drenthe is tegenwoordig rapper en Björn van der Doelen een Brabantse folkzanger. De bewegingen van Marco van Basten werden in een documentaire uit 1988 vertaald naar klassiek ballet.

Johan Cruijff zong van “Oei oei oei, dat was me weer een loei”. Roger Milla maakte een dansje bij de cornervlag. In Manchester, maar ook in Liverpool, zijn voetbal en muziek haast overal waar je kijken kunt. Brazilianen zingen hun volkslied als geen ander, huilend bijna, schouder aan schouder uit volle borst (om daarna met 7-1 van Duitsland te verliezen).

We moesten vooral kiezen voor dit nummer van SANTOS. Tussen haast alle denkbare muziekgenres. Tussen de ontelbare foto’s van muzikanten in voetbalshirtjes, of juist van beroemde voetballers met een gitaar/drumstel/microfoon.

We wilden veel Zuid-Amerika in dit blad, omdat muziek daar letterlijk wordt meegenomen naar de voetbaltribunes, in een volkse samenzang zoals je dat nergens anders ziet. Maar we wilden óók veel Groot-Brittannië, omdat popmuziek en voetbal juist daar zo innig en onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Er bestaat haast geen Britse band die géén link heeft met een voetbalclub. Nergens worden meer rockliedjes gezongen dan op Engelse voetbaltribunes. En geen wereldband stond vaker in een uitvak naar hun favoriete cluppie te kijken dan de broertjes Gallagher van Oasis, bij Manchester City.

Dit is het eerste nummer van SANTOS dat vrijwel geheel is gewijd aan voetbal en muziek. We kunnen niet beloven dat het het laatste is.